Wigger Van het Laar verlegt grenzen

​Als we hard schreeuwen hier in Almelo, kunnen ze ons bijna horen; onze Duitse oosterburen. Vanwege de ligging van ons incassobureau zo dicht bij de Duitse grens is het dan ook niet gek dat wij vaak te maken krijgen met Duitse klanten en/of debiteuren.

Vanwege de inmiddels vele behandelde zaken mag ik mij zo ondertussen wel de Duitsland incasso-specialiste noemen. Al kom ik ook nog steeds nieuwe dingen tegen wat in Duitsland net even iets anders gaat dan hier in Nederland. Zo ook in deze casus:

Duitse incasso procedure
Het begon allemaal met een klant die contact opnam vanwege een vordering op een Duitse debiteur. Allereerst heb ik getracht in contact te komen met de debiteur via telefoon en e-mail.

Geen gehoor… Volgende stap volgens het Duitse rechtsysteem: Het opstarten van 'Mahnverfahren'… Vrij vertaald: een aanmaningsprocedure, eigenlijk een voorprocedure op een echte procedure bij de rechtbank. In Nederland kennen wij dit niet. Hier is het procederen bij de rechtbank of niet.

Bij een aanmaningsprocedure geef je bij de Duitse Rechtbank aan, middels een simpel formulier, o.a. wie de debiteur is, wat de vordering inhoudt en hoe hoog het openstaand bedrag is. De Duitse rechtbank stuurt dit vervolgens naar de debiteur. Deze heeft vervolgens twee keuzes: Verweer of niets doen.

Bij niets doen krijg je meteen een titel. Niets doen staat dus eigenlijk gelijk aan je er aan toe geven. Verweer maken kan even simpel als een voorprocedure starten; 'gewoon' een formulier insturen dat je het er niet mee eens bent. Je hoeft hiervoor geen enkele reden te geven waarom je het er niet mee eens bent.

​
Verweer bij de Duitse rechtbank
Als een debiteur verweer maakt, kan ervoor worden gekozen om de echte procedure bij de Duitse rechtbank te starten. In andere gevallen zou dit prima geweest zijn. Echter miste onze klant bewijsmateriaal waardoor we geen hele sterke zaak hadden.

En toen? Tja, dat dacht ik ook… Een procedure starten zou betekenen dat de kans heel erg groot was dat we zouden verliezen. Niets doen betekende sowieso geen geld voor mijn klant.

​
Een creatieve oplossing
Opeens bedacht ik mij dat de debiteur bij het verweer de contactgegevens van haar advocaat had ingevuld. Deze heb ik uitgelegd dat het ons nooit is gelukt om met de debiteur in contact te komen en dat we graag naar een gezamenlijke oplossing toe wilden werken, zonder (uiteraard) te vertellen dat we geen hele sterke zaak zouden hebben vanwege het gebrekkige bewijs.

Een aantal dagen later ontving ik antwoord: Een schikking van € 2000,-. Bam! Een substantieel deel van het verschuldigde bedrag.

​Een geluksmomentje! Door buiten de gebaande paden te denken hebben we een mooie oplossing weten te bewerkstelligen. Ook mijn klant was ontzettend blij met de uitkomst.